27.11.2008
Grafika artystyczna - ilustrator rzeczywistoĹci, komentator tego, co aktualne, tworzyĹa i tworzyÄ bÄdzie szlachetny Ĺwiat formy i treĹci w kontraĹcie do popularnych technik przekazu wizulanego PolskÄ
grafikÄ warsztatowÄ
okresu powojennego cechowaĹ dynamizm i ĹźywioĹowoĹÄ. WPROWADZENIE
W obliczu nowych realiĂłw Ĺrodowisko grafikĂłw poszukiwaĹo warsztatu, w ktĂłrym mogĹoby rozpoczÄ Ä pracÄ. Obecne centra artystyczne kojarzone sÄ przede wszystkim z najwiÄkszymi Ĺrodowiskami akademickimi. To w nich rodziĹy siÄ autonomiczne inicjatywy, ktĂłre uwzglÄdniajÄ c lokalne dziedzictwo i napĹywowy potencjaĹ ludzki, tworzyĹy nowÄ jakoĹÄ W latach powojennych wykrystalizowaĹy siÄ gĹĂłwne oĹrodki Ĺźycia akademickiego: stare - KrakĂłw i Warszawa, a takĹźe nowe: GdaĹsk, Katowice, Lublin, ĹĂłdĹş, PoznaĹ i WrocĹaw.
Na tym gruncie wyrosĹy pokolenia grafikĂłw - pedagĂłw stosujÄ cych podobne schematy zachowaĹ, z jednej strony mocno przywiÄ zanych do tradycji, z drugiej zaĹ daleko wykraczajÄ cych poza jej ramy. PowaĹźna prezentacja wspĂłĹczesnej grafiki polskiej nie moĹźe obyÄ siÄ bez udziaĹu artystĂłw zwiÄ zanych ze Ĺrodowiskami akademickimi, ksztaĹcÄ cymi w tej dziedzinie W toku zajÄÄ ze studentami spotykajÄ siÄ profesorowie, ktĂłrych autorytet wspĂłĹtworzy ranga ich sztuki i doĹwiadczenie w nauczaniu.
TwĂłrcy zajmujÄ cy siÄ teoriÄ i praktykÄ grafiki korzystajÄ z przywileju wymiany informacji bazujÄ cej na eksperymentach siÄgajÄ cych poza warsztat graficzny w tradycyjnym rozumieniu Spektrum zainteresowaĹ budujÄ cych zaplecze intelektualne i kreatywne procesu dydaktycznego ĹÄ czy wiele doĹwiadczeĹ, z pozoru niezwiÄ zanych ze sobÄ . Ich korzenie tkwiÄ w dziedzinach oderwanych od sztuk wizualnych
Programy dydaktyczne oparte na doĹwiadczeniu dajÄ nowe, dotÄ d nierozpowszechnione wyobraĹźenie o tym, co naleĹźy nazywaÄ grafikÄ jutra. WielobarwnoĹÄ postaw oraz nagromadzenie procedur warsztatowych, pozornie nie poddajÄ cych siÄ prĂłbie scalajÄ cego opisu, jednoczy kanwa wspĂłlnego mianownika akademii, szerzej instytucji statutowo zwiÄ zanej z ksztaĹceniem RozlegĹoĹÄ i pojemnoĹÄ jÄzyka graficznego, jakim na co dzieĹ posĹuguje siÄ akademickie Ĺrodowisko artystyczne sprawia, Ĺźe skĹonni jesteĹmy patrzeÄ na grafikÄ polskÄ caĹoĹciowo.
Paradoksalnie dzieje siÄ tak dziÄki swoistemu sprzÄĹźeniu zwrotnemu, polegajÄ cemu na inicjowaniu przez mĹodzieĹź idei stanowiÄ cych przedmiot dociekaĹ twĂłrczych. W zamian nowe pokolenie grafikĂłw czerpie peĹnymi garĹciami z doĹwiadczenia starszych, odpĹaca wnoszeniem w przestrzeĹ pracowni inrtygujÄ cych dylematĂłw wspĂłĹczesnoĹci.
Zagadnienia zysukjÄ ce wymiar autentyzmu wywoĹujÄ silnie umotywowanÄ potrzebÄ przyporzÄ dkowania im adekwatnej formy zgodnej z wymogami nowoczesnoĹci AtrakcyjnoĹÄ grafiki bierze siÄ z ustawicznego poszerzania i uaktualniania opisu procedur warsztatowych, wĹÄ czania do arsenaĹu moĹźliwoĹci formalnych nowych technik druku, wytyczania nieznanych dotÄ d obszarĂłw dla kreatywnej penetracji. GrafikÄ polskÄ konstytuuje jakoĹÄ szutki, bÄdÄ cej owocem staraĹ pedagogĂłw i studentĂłw.
Weryfikacja dorobku dokonuje siÄ w ramach biennale, triennale i przeglÄ dĂłw sztuki w kraju i za granicÄ . Nagradzane i wystawiane na caĹym Ĺwiecie prace wyznaczajÄ poziom referencji jakimi moĹźe poszczyciÄ siÄ Ĺrodowisko WierzÄ w sens wydawania starannie zaprojektowanych, zawierajÄ cych istotne informacje i atrakcyjne ilustracje ksiÄ Ĺźek, tak samo jak gĹeboko wierzÄ w przyszĹoĹÄ grafiki, ktĂłrej niniejsza monografia jest poĹwiÄcona.
Publikacja to fotografia pamiÄ tkowa Ĺrodowiska w obliczu totalnej digitalizacji nie tylko grafiki, lecz wszystkich form aktywnoĹci ludzkiej.
prof. PaweĹ FrÄ ckiewicz
WydziaĹ Grafiki i Sztuki MediĂłw, Akademia Sztuk PiÄknych we WrocĹawiu
- 27.11.2008